با وجود آفتاب سوزان و بادهایی که در کوهپایهها و دشتهای ایران میوزد، سهم انرژیهای تجدیدپذیر در سبد برق کشور هنوز در حد وعده باقی ماندهاست. راهاندازی یک نیروگاه خورشیدی یا بادی در ایران اگرچه از نظر فنی ممکن و از نظر زیستمحیطی ضروری است، اما در عمل با موانع متعددی روبهرو است که بسیاری از آنها نه در آمارهای رسمی دیده میشوند و نه در گزارشهای دولتی شنیده میشوند. آن دسته از سرمایهگذارانی که قصد ورود به این حوزه را دارند، باید مراحل متعدد و زمانبری را طی کنند. این فرآیند با گرفتن پروانه احداث از سازمان ساتبا شروع میشود و تا اخذ مجوز اتصال به شبکه، تاییدیههای محیطزیست و مجوزهایی از شرکت برق، اداره آب، گاز، راه و حتی میراثفرهنگی ادامه پیدا میکند. تمام این مراحل پیشنیاز خرید تجهیزات و آغاز ساختوساز هستند که فرآیند واردات تجهیزات ممکن است حدود ۳ ماه طول بکشد.