در شرایط حساس و پرالتهاب کنونی که ایران عزیز ما درگیر یکی از بحرانهای امنیتی خطرناک دهههای اخیر شده است، آنچه بیش از هر چیز ضرورت دارد، حفظ آرامش ملی، تقویت همبستگی اجتماعی و پایبندی به اصول عقلانیت و خرد جمعی است. دشمنانی که خود را در جایگاه مدعی حقوق بشر و نظم جهانی جا زدهاند، برخلاف…
ایران عزیز، سرزمینی که هویت، فرهنگ و تاریخ ما در رگهایش جریان دارد، امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند هوشیاری، همبستگی و مسوولیتپذیری همه ماست. تهدیدهایی که کشور ما با آن مواجه است، تنها محدود به مرزهای فیزیکی و درگیریهای نظامی نیست، بلکه جنگی همهجانبه علیه باورها، امیدها و وحدت ملی…
به دنبال روی کار آمدن دونالد ترامپ در ایالاتمتحده آمریکا یکی از نگرانیهایی که در داخل ایران شکل گرفته، بحث تاثیر سیاستهای تحریمی ترامپ بر مناسبات تجاری تهران و پکن و خرید نفت ایران توسط چین است. ترامپ تنها دو هفته بعد از شروع کارش در کاخسفید یادداشتی را برای بازگشت کارزار فشار حداکثری بر ایران به امضا رساند و از به صفر رساندن فروش نفت ایران سخن گفت.
با نگاهی تطبیقی به سطح و میزان روابط جمهوری اسلامی ایران با جهان خارج، نمیتوان در این گزاره تردید کرد که جمهوری خلق چین «یکی یا شاید مهمترین» شریک خارجی تهران قلمداد میشود. بهطور سنتی، دو موضوع در توسعه روابط دو کشور نقشآفرین بوده است. از یکسو، «نگاه به شرق» در سیاست خارجی ایران قابل اشاره است؛ سیاستی که طی دههها به دلایل مختلف به رویکردی غالب تبدیل شده است. از سوی دیگر، طی دهههای گذشته، تمایل چین به توسعه روابط با جهان خارج نیز در افزایش پیوندهای این کشور با ایران نقش بسزایی داشته است.
براساس اطلاعات منتشرشده از سوی موسسه کپلر، میزان واردات نفت چین از ایران در ماه ژانویه با کاهش ۵۵۰هزار بشکهای نسبت به ماه دسامبر همراه بوده است. اگرچه در سالهای اخیر، روند کاهش خرید نفت ایران توسط چین در اولین ماه سال میلادی پدیدهای تکراری بوده است، اما برخی تحلیلگران معتقدند این کاهش ممکن است به دلیل آغاز دوره جدید ریاستجمهوری دونالد ترامپ و سیاستهای احتمالی او در قبال ایران باشد.