در شرایط حساس و پرالتهاب کنونی که ایران عزیز ما درگیر یکی از بحرانهای امنیتی خطرناک دهههای اخیر شده است، آنچه بیش از هر چیز ضرورت دارد، حفظ آرامش ملی، تقویت همبستگی اجتماعی و پایبندی به اصول عقلانیت و خرد جمعی است. دشمنانی که خود را در جایگاه مدعی حقوق بشر و نظم جهانی جا زدهاند، برخلاف…
ایران عزیز، سرزمینی که هویت، فرهنگ و تاریخ ما در رگهایش جریان دارد، امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند هوشیاری، همبستگی و مسوولیتپذیری همه ماست. تهدیدهایی که کشور ما با آن مواجه است، تنها محدود به مرزهای فیزیکی و درگیریهای نظامی نیست، بلکه جنگی همهجانبه علیه باورها، امیدها و وحدت ملی…
هوش مصنوعی، مانند بسیاری از انقلابهای فناورانه پیش از خود، نوید رشد اقتصادی، افزایش بهرهوری و خلق فرصتهای جدید را میدهد؛ بهویژه که این فناوری برخلاف بسیاری از نوآوریهای پیشین، تمامی بخشهای اقتصاد و جامعه را تحتتاثیر قرار خواهد داد. اما همزمان با پیشرفت سریع آن، پرسشهای بنیادینی درباره نحوه توزیع منافع، نقش بازیگران بزرگ و تاثیر آن بر پویاییهای اقتصاد جهانی مطرح شده است. آیا این فناوری به افزایش رفاه عمومی و کاهش نابرابریها منجر خواهد شد یا صرفا قدرت اقتصادی را در دستان معدودی از شرکتهای بزرگ متمرکز خواهد کرد؟
این روزها بیش از صلح، در هوا جنگ جریان دارد که نهتنها بازتابی از اهمیت دامهای شناختهشده استراتژیک است، بلکه نشاندهنده قدرت در حال رشد تکنوفئودالی است که در حال هلدادن ما به درون این تلهها ست.
در حالی که صنعت هوش مصنوعی آمریکا به تکانی اساسی نیاز داشت، انتشار مدل DeepSeek-R۱ در ۲۰ژانویه باعث سقوط شدید قیمت سهام شرکت تراشهسازِ انویدیا و کاهش ارزش بازار چند شرکت فناوری دیگر شد. برخی این رویداد را «لحظه اسپوتنیک» در رقابت چین و آمریکا برای سلطه بر هوش مصنوعی نامیدند.
با توجه به سرعت توسعه هوش مصنوعی، سیاستگذاران و جامعه مدنی باید همین حالا وارد عمل شوند تا اطمینان حاصل کنند که این فناوری عمومیِ جدید در خدمت منافع عمومی قرار میگیرد؛ در غیر اینصورت، انحصارگرانی که از پیش بر ما مسلط شدهاند، مدلهای تجاری دیجیتالیِ مضر اجتماعی را که در دهه گذشته به کمال رساندهاند، بیش از پیش تقویت خواهند کرد.