بورس درگیر با سیاست

دیگر عوامل اقتصادی، از نرخ تورم گرفته تا عملکرد شرکتها، در حاشیه قرار گرفتهاند و تحولات سیاسی است که روند صعودی یا نزولی شاخص کل را رقم میزند. ابتدای هفته، بازار سهام شاهد افت شدید شاخصها بود. زمزمههایی مبنی بر به تعویق افتادن مذاکرات بینالمللی کافی بود تا موجی از نگرانی سرمایهگذاران را فرابگیرد و فروشهای سنگین، بازار را به رنگ قرمز درآورد. اما پس از برگزاری دور چهارم مذاکرات، با انتشار اخباری مبنی بر بهبود شرایط، ورق برگشت و بازار با رشدی شکننده، رنگ سبز به خود گرفت. آینده بورس ایران به طور کامل به نتیجه مذاکرات گره خورده است. در صورتی که ایران بتواند به توافقی، حتی ضعیفتر از برجام، دست یابد، میتوان به بهبود شرایط بازار امیدوار بود.
چنین توافقی میتواند درهای صادرات را باز کند، هزینههای وارداتی شرکتها را کاهش دهد و ارزشگذاری سهام را به سمت مثبت سوق دهد. در مقابل، در صورتی که مذاکرات به بنبست برسد، بورس روزهای سختتری را پیشرو خواهد داشت. در این سناریو، تنها شرکتهایی که تابآوری بیشتری در برابر فشارهای اقتصادی دارند، میتوانند گزینههای جذابی برای سرمایهگذاری محسوب شوند. در شرایطی که آینده مذاکرات همچنان در هالهای از ابهام قرار دارد، بسیاری از سرمایهگذاران ترجیح میدهند محتاطانه عمل کنند. تمرکز بر داراییهای ثابت، مانند صندوقهای درآمد ثابت یا صندوقهای کالایی، به یکی از استراتژیهای اصلی در این روزها تبدیل شده است. این ابزارهای سرمایهگذاری، با ریسک پایینتر، میتوانند سپری در برابر نوسانات شدید بازار باشند. تا زمانی که تکلیف مذاکرات مشخص نشود، کمتر سرمایهگذاری حاضر است وارد معاملات پرریسک سهام شود.
بلاتکلیفی ادامه دارد
تا زمانی که روند مذاکرات به سرانجام نرسد، بورس ایران در چرخهای از روزهای مثبت و منفی گرفتار خواهد ماند. یک روز، اخبار امیدوارکننده از مذاکرات، سرمایهگذاران را به خرید ترغیب میکند و روز دیگر، شایعات یا تاخیر در گفتوگوها، بازار را به قعر میکشاند. این وضعیت نشاندهنده بلاتکلیفی در بازار است. در چنین شرایطی، هیچ عاملی به اندازه نتیجهگیری مذاکرات برای بورس اهمیت ندارد.
نتیجه مذاکرات؛ چه توافق بشود، چه نشود
نکته قابلتوجه این است که منظور از نتیجهگیری مذاکرات، تنها دستیابی به توافق نخواهد بود. حتی در صورتی که مذاکرات بدون توافق به پایان برسد، تکلیف بازار روشن خواهد شد.
در صورت توافق، شرکتها میتوانند از فرصتهای صادراتی و کاهش هزینههای وارداتی بهرهمند شوند و سرمایهگذاران با اطمینان بیشتری سبد سهام خود را بچینند. اما اگر توافقی در کار نباشد، تمرکز سرمایهگذاران به سمت شرکتهایی خواهد رفت که توانایی مقاومت در برابر فشارهای اقتصادی را دارند. به هر حال، پایان بلاتکلیفی، خود گامی بزرگ برای بازگشت منطق به بازار خواهد بود. در نهایت، توصیه میشود که تا روشن شدن وضعیت مذاکرات، سرمایهگذاران رویکردی محافظهکارانه را
در پیش بگیرند. پرهیز از تصمیمگیریهای شتابزده و تمرکز بر ابزارهای کمریسک، میتواند سرمایهگذاران را از گزند نوسانات شدید بازار در امان نگه دارد. بورس ایران در حال حاضر مانند کشتیای است که در توفان تحولات سیاسی گرفتار شده است و تا آرام شدن این توفان، بهتر است با احتیاط کامل حرکت کرد.
* کارشناس بازار سرمایه