در شرایط حساس و پرالتهاب کنونی که ایران عزیز ما درگیر یکی از بحرانهای امنیتی خطرناک دهههای اخیر شده است، آنچه بیش از هر چیز ضرورت دارد، حفظ آرامش ملی، تقویت همبستگی اجتماعی و پایبندی به اصول عقلانیت و خرد جمعی است. دشمنانی که خود را در جایگاه مدعی حقوق بشر و نظم جهانی جا زدهاند، برخلاف…
ایران عزیز، سرزمینی که هویت، فرهنگ و تاریخ ما در رگهایش جریان دارد، امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند هوشیاری، همبستگی و مسوولیتپذیری همه ماست. تهدیدهایی که کشور ما با آن مواجه است، تنها محدود به مرزهای فیزیکی و درگیریهای نظامی نیست، بلکه جنگی همهجانبه علیه باورها، امیدها و وحدت ملی…
تحقق همکاری اقتصادی پایدار ایران با جهان، حتی در صورت رفع تحریمها، بدون اصلاحات بنیادین در زیرساختهای حقوقی، بانکی و اقتصادی ممکن نیست. دههها انزوای بانکی، حضور در لیست سیاه FATF و ساختار قدیمی شبکه بانکی، ایران را از جریان مالی بینالمللی جدا کرده است.
با ازسرگیری دوباره روند مذاکرهها، این نکته بیش از پیش واضح شد که رونق اقتصاد در یک کشور به روابط خارجی شامل حجم تجارت کالا و خدمات و همچنین روابط پولی و بانکی بستگی دارد و چنانچه این عوامل بهدرستی کار نکنند، اقتصاد هیچ کشوری نمیتواند رونق خوبی داشته باشد. این مساله بهخصوص در مورد ایران که بسیار وابسته به فروش نفت و بهالطبع روابط سیاسی با جهان است، صدق میکند، اما باید در نظر داشت که علاوه بر رفع تحریم، پذیرش FATF و همه اجزای آن مانند پالرمو نیز حیاتی است؛ یعنی اگر پذیرش این موارد بهسرعت به تصویب نرسد، نمیتوان گفت کشور نفع چندانی از رفع تحریمها میبرد و این به آن معناست که حتی اگر مذاکرهها به نتیجه برسد و تحریمها رفع شود، بدون FATF چنان که در سالهای گذشته، از روابط معمول پولی و بانکی محروم بودیم و نقل و انتقالات مالی و پولی بینالمللی در ایران بسیار پرهزینه بود، گشایشی رخ نمیدهد و همچنان، هزینههای گزاف انتقال پول از جیب مردم پرداخت میشود.
FATF برای ششمین و آخرین بار پیاپی فرصت چهارماههای را تا فوریه ۲۰۲۰ (بهمن۹۸) به ایران برای تصویب لوایح الحاق به کنوانسیونهای مبارزه با جرائم سازمانیافته فراملی -معروف به پالرمو- و کنوانسیون مقابله با تامین مالی تروریسم -که در ایران با CFT شناخته میشود- داد که با محقق نشدن این موضوع، نام ایران در کنار دو کشور میانمار و کرهشمالی از فوریه همان سال در لیست سیاه این گروه قرار گرفت و در نتیجه اقدامات مقابلهای علیه ایران اتخاذ شد. پیوستن ایران به کنوانسیون مبارزه با جرائم سازمانیافته فراملی معروف به پالرمو، یکی از الزاماتی است که FATF برای خارج کردن نام ایران از فهرست کشورهای غیرهمکار خود، پیش روی ایران قرار داده است و در بیانیه خود در خصوص وضعیت ایران بهصراحت بیان داشته که اقدامات مقابلهای علیه ایران تا زمان تصویب این دو کنوانسیون باقی خواهند ماند و تنها پس از تصویب این دو سند خواهد بود که نشست دورهای FATF در خصوص تعلیق این اقدامات تصمیم خواهد گرفت.