دردنوشت مقصود فراستخواه
ایران! ای مرز پرگهر

در چه وضعیتی بهسر میبریم؟
الف. ملت-دولت ایران در معرض تجاوز حکومتی قانونشکن تحتحمایت پشتیبانان جهانی خود قرار گرفتهاست. مردمان سرزمینی کهن و پهناور، فارغ از همه کثرت وتنوعشان، در همبستگی اجتماعی و دفاع از خود وآب وخاک عزیز یک دلند.
ب. اختلافات داخلی خانوادگی ایران هیچ ربطی به متجاوزان بدخواه وحامیان آنها ندارد. همه شهروندان و گروههای سیاسی
حتی با وجود انتقادات بحق جدیشان از عملکردهای این چند دههحاکمان، در چنین شرایطی مطمئنا به دفاع از زمین وآسمان عزیز ایران در هیات یک «ملت-دولت» باتمام توان متعهدند. وه چه فضیلت باشکوهی؛ حتی مخالفان آزاده و روشنفکران و کنشگران عزیز ملی که طی سالها در حقشان اجحاف شدهاست، در داخل و خارج ایران حتی در زندان یا حصر یا تبعید ناخواسته، از آب وخاک دربرابر اسرائیل متجاوز و انواع حامیانش یک دل و یک زبان هستند، از کشورشان دفاع میکنند و این یعنی شکوه شرف و آزادگی ایرانی.
پ. اکنون وقت ورود به دردها وآلام این ملت نیست و اینکه کدام ایدئولوژی و چه عللی در این بیش از چهار دهه، مردم و کشوری بزرگ با منابعی عظیم را بهجای واقعنگری، خرد سیاسی، پیشرفت اقتصادی و توسعه پایدار و عزت و افتخار بینالمللی، با چنین مصائب ناخواسته دستبهگریبان ساختهاست. دریغ از این درد واندوه.
پاسخی که به این وضعیت میدهیم؟
1.این جنگ فقط راهحل سیاسی و ابتکارات خلاق و پیگیر و فوق هوشمندانه حقوق بینالملل دارد که بیش از هرچیز وظیفه کارشناسان و مسوولان خردورز دولت و کنشگران مرزی است که با الهامگیری از خردجمعی ایرانی کوشش جدی و بهنگام بکنند. هر نوع رفتار ناسنجیده میتواند به ابعاد این فاجعه بازهم دامن بزند. جنگ ویرانگر است و باید با حفظ عزت و سرفرازی وطن، با سنجیدگی، آیندهاندیشی و نگاه همهجانبه، کنترل و مهار و جمع شود و به پایان برسد.
2. دشمن متجاوز علاوهبر زدن ددمنشانه اینجا و آنجای سرزمین عزیزمان، متاسفانه از نوعی تفوق بیرحمانه رسانهای، نظامی، مالی و سیاسی برخوردار است و به پشتوانه حامیان زرادخانه جهانی و با استفاده فریبکارانه از شبکههای خبری و اجتماعی و قدرت بازنماییاش، امواجی از فشار پیچیده روانی علیه ایران و ایرانیان به راهانداخته است.
3.هرنوع رفتار واکنشی، نسنجیده و هر سطحینگری و فقدان آینده اندیشی میتواند برای آینده این آب و خاک پرهزینه باشد. باید با آرامش روانی و هوشیاری کامل از خود، خانواده، همسایگان، همشهریان و هموطنان، از حیوانات و از زیستبوم خویش مراقبت کنیم. شکوه «مراقبت از خود و از هر دیگری» رمزگان این مرحله از آزمون تاریخی ماست و البته که فضیلتی جهانشمول و همیشگی نیز هست. مهربان باشیم چون همه زیر یک آواریم و نیکبختیمان حقیقتا جمعی است. مطمئن باشیم این تاریخ و این سرزمین و این ملت، همچنان اصرار به ماندن و به حفظ تاریخ و تمدن و شکوه خویش دارد. از دریای خزر تا خلیجفارس و از غرب تا شرق این کشور پهناور و یکپارچه همچنان تابشگه خورشید جهانافروز بر مردمانی آزاده خواهد بود.
* جامعه شناس