راننده‌ها در پیچ قیمت، دولت در سرازیری اعتماد

به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد؛ بیش از ۲۰۰هزار خودروی سنگین کشور فرسوده‌اند و این یعنی مصرف سوخت بالا، آلودگی بیشتر و بهره‌وری کمتر. قرار بود نوسازی انجام شود، اما فعلاً جز وعده، چیزی به انجام نرسیده. حالا در چنین شرایطی، دولت می‌خواهد با سه‌نرخی کردن گازوئیل مشکل را حل کند؛ اما مگر با لاستیک کهنه می‌شود از پیچ قیمت به‌درستی عبور کرد؟

روزانه حدود ۳۰میلیون لیتر سوخت قاچاق می‌شود که ۸۰ درصد آن گازوئیل است. اما سامانه‌های نظارتی مثل «سپهتن» و «سیپاد» هنوز ناقص‌اند. نه پیمایش خودروها شفاف است، نه کنترل مصرف ممکن. پس چطور می‌توان بر اساس «پیمایش غیر شفاف» سوخت تخصیص داد؟

رضا رستمی، رئیس کمیسیون حمل‌ونقل اتاق بازرگانی ایران، می‌گوید این مدل سه‌نرخی، نه‌تنها کمکی به بهینه‌سازی مصرف نمی‌کند، بلکه زمینه‌ساز فساد و رانت جدید هم خواهد بود. به‌جای سه‌نرخی‌کردن، اول سامانه‌ها را کامل کنید، بعد دست روی قیمت بگذارید.

اصلاح قیمت سوخت باید انجام شود، اما نه با این سیاست‌های ناپخته و مسیر پرچالش. راه‌حل، نگاه سیستمی، همراه با مشارکت بخش خصوصی، نوسازی ناوگان، و شفاف‌سازی داده‌هاست. در غیر این صورت، اصلاح قیمت گازوئیل، فقط باری‌ست بر دوش جاده‌های فرسوده و راننده‌های گرفتار.