آن که می‌دانست نمی‌داند

یک روز در مدرسه ابتدایی، ادوارد لیمر متوجه شد که معلمش پاسخ اشتباهی را برای یک مساله ریاضی روی تخته سیاه نوشته است، بنابراین بلند شد و به او گفت. معلمش نگاه دیگری انداخت و به او اطمینان داد که درست است. او دوباره اعتراض کرد، بنابراین از او خواست که در صندلی خود بنشیند. لارنس لیمر برادر ادوارد که یک نویسنده است ماه گذشته در گردهمایی‌ای در زوم که برای بزرگداشت برادرش برگزار شده بود در رابطه با این خاطره گفت: «ادوارد در آن روز از نشستن امتناع کرد. او در تمام زندگی‌اش حاضر به نشستن نشد.»

کمی فروتنی نشان دهید

لیمر به اقتصاددانان نشان داد که آنها در رابطه با پژوهش‌هایی که نتایج متفاوتی را نشان می‌دهد چندان دقیق نیستند. لیمر از اقتصاددانان می‌خواست که متواضع باشند و بدانند که کاری که انجام می‌دهند دیدن الگوها و گفتن داستان در مورد داده‌هاست، نه کشف حقایق قطعی. او در مصاحبه‌ای در یک پادکست در سال ۲۰۲۰ در رابطه با علم اقتصاد اشاره کرد: «ما اقتصاددانان پیشرفت خواهیم کرد. ما یکدیگر را متقاعد خواهیم کرد. اما ما هرگز به نقطه‌ای نخواهیم رسید که واقعا حقیقت یک سیستم پیچیده انسانی مانند یک سیستم اقتصادی را بدانیم.»

پیدا کردن ایرادات دیگر اقتصاددانان لزوما باعث واکنش مثبت دیگران در رابطه با لیمر نشد، اما ادوارد میگل، استاد اقتصاد در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، گفت که با گذشت زمان، او نه‌تنها در تشویق شفافیت در میان اقتصاددانان، بلکه در زمینه‌های دیگر نیز تاثیر زیادی داشت. برکلی برای شفافیت در علوم اجتماعی، جایزه‌ای را به نام ادوارد لیمر و رابرت روزنتال، روانشناس که از شفافیت در حوزه کاری خود نیز حمایت می‌کردند، نامگذاری کرد.

پسران لیمر

لیمر که در ۲۴ مه ۱۹۴۴ به دنیا آمد، مدت‌ها قبل از اینکه یک اقتصاددان شود شروع به مبارزه کرد. به گفته لارنس لیمر، این دو برادر در دوران کودکی آنقدر با هم دعوا کردند که یکی از همسایگان در بینگهامتون، نیویورک به کشیش خود گفت: «پسران لیمر در نهایت به زندان خواهند رفت.» ادوارد لیمر در رشته اقتصاد از دانشگاه میشیگان مدرک کارشناسی ارشد و دکتری گرفت. پس از آن، او به عنوان استاد موقت به دپارتمان اقتصاد دانشگاه هاروارد پیوست. با‌این‌حال، پس از مدتی درخواست او برای عضویت دائم در هیات علمی رد شد زیرا ایده‌های او از ایده‌های اقتصاددانان مشهور هاروارد پیروی نمی‌کرد.

جیمز هکمن، اقتصاددان برنده جایزه نوبل و دوست قدیمی لیمر می‌گوید: «اد راه خودش را می‌رفت. و روشی که بسیاری از تصمیمات برای تعیین اعضای هیات علمی دائمی در هاروارد و بسیاری از دانشگاه‌ها گرفته می‌شوند، این است که شما تنها اگر بتوانید به یک استاد دیگر در پژوهش‌هایش کمک کنید، هیات علمی خواهید شد.» دیردره مک‌کلاسکی، اقتصاددان، ماه گذشته در گردهمایی زوم گفت: «اگر به کارهای اد نگاه کنید، خواهید دید که او در مورد چگونگی تغییر نظر شما صحبت می‌کند. و به همین خاطر بود که او به یک دانشمند مهم تبدیل شد.» در سال ۱۹۷۵، لیمر در دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس استخدام شد و تا زمانی که در سال ۲۰۱۸بازنشسته شد در UCLA ماند. اگرچه او می‌توانست در حوزه کاری خود حضوری انتقادی داشته باشد، اما دلیلش این نبود که او معتقد بود همیشه جواب را می‌داند. در واقع یکی از ویژگی‌های کار او این بود که می‌دانست چه کسی جواب را نمی‌داند.