دکه - ۱۴۰۴/۰۳/۲۹

روزنامه پیام ما در گزارش یک خود با عنوان «دست‌ وپاهای کوچک بدون صاحب» نوشت: می‌پرسد: «بچه‌ها هم مردن؟» این سوال خواهرزاده کوچک ۶‌ساله من است. دوست ندارم فکر کنم مادرش و مادران دیگر جواب کودکانشان را چطور می‌دهند. من به صحبت‌هایی فکر می‌کنم که ساعاتی قبل در بیمارستان‌ها شنیده‌ام: «کودکی ۱۴ساله در بیمارستان شهید شد»، «پرنیان عباسی و برادر کوچک و خانواده‌اش در همین بیمارستان‌ شهید شدند»، «سردخانه‌ها دست‌و‌پاهایی کوچک و بدون صاحب دارند»، «هنوز پیکر ۱۰ کودک‌-شهید زیر آوار مانده‌ است»، «هر دو کودکش را از دست داده است. فرزند بزرگ‌تر فقط هشت سال داشت». اینها گواه جنایت متجاوز صهیونیست در این کشور است. گواهی از جنایتی که دیگر نمی‌شود ندید. جنایتی که تمام نمی‌شود و ادامه دارد. اسنادی که زیر آوارها و اتاق‌های سفید بیمارستان‌های تهران مانده است. روزنامه هم‌میهن در سرمقاله خود با عنوان «دشواری‌های مواجهه با ترامپ» نوشت: رفتار خلاف انتظارات سیاسی از سوی ترامپ، کارنامه بسیار منفی برای او به جا گذاشته است. با این‌حال، پرسش این است که آیا می‌توان تمایزی میان آمریکا و اسرائیل قائل شد؟ آیا می‌توان به ترامپ اعتماد کرد؟ به لحاظ منطقی، پاسخ هر دو پرسش منفی است؛ به شرطی که وضعیت متعارف باشد.