دکه - ۱۴۰۴/۰۲/۲۷

روزنامه هم‌میهن در گزارشی با عنوان «دفاع از مجلس؛ چگونه؟» با اشاره به اتهام میرسلیم به نمایندگان مجلس نوشت: راه دفاع از نهاد تحت مدیریت دفاع بدون قید‌وشرط نیست. وظیفه رئیس و نهادهای مجلس نظارت درونی بر امور است؛ بنابراین در گام اول اتهام‌زننده را دعوت کنید و حرف‌هایش را بشنوید و اسنادش را ببینید، بعد داوری کنید؛ اگر درست می‌گفت، از او تقدیر کنید و اگر خلاف می‌گفت، او را به دادگاه بفرستید.

روزنامه کیهان در یادداشتی با عنوان «غایبان همیشگی کلاس تاریخ» به اظهارات اخیر ترامپ اشاره کرد و نوشت: یک سوال، آیا این ایران است که حامی تروریسم و ناامنی در منطقه غرب آسیاست؟ آیا دولت آمریکا به دنبال تبدیل جهان به مکانی امن‌تر است؟ آیا کارنامه دولت آمریکا، نشان‌دهنده مبارزه مستمر و بی‌وقفه با تروریسم است؟ آیا ترامپ مرد صلح و آبادانی و توافق است؟ مطمئنا از خواندن این سوالات تعجب کرده و به دلیل بدیهی بودن پاسخ این سوالات، خنده‌تان گرفته است. حق دارید، اما قسمت اندوهناک ماجرا که حقیقتا باید برای آن ‌گریست، آنجاست که طیفی در داخل کشور چشمان خود را بر اراجیف و اظهارات بی‌شرمانه ترامپ بسته و اظهارات اخیر وی را با عناوینی چون «بده بستان در حجاز»، «اول تجارت، بعد سیاست»، «صید میلیاردها دلار نفتی»، «رقص دیپلماسی بر محور دلارهای نفتی» و... پوشش داده‌اند. همین طیف در هفته‌های گذشته ضمن چشم‌پوشی و سکوت خفت‌بار در مقابل تهدید بمباران ایران از سوی ترامپ، وقتی کیهان در قالب مطلبی طنز از «شلیک چند گلوله به کله‌پوک ترامپ» نوشت، به رگ غیرتشان برخورد و فریاد وامصیبتا سر دادند که چه نشسته‌اید که عده‌ای مذاکرات با آمریکا را تحت‌الشعاع قرار دادند و دنبال جنگ‌طلبی هستند و...