در شرایط حساس و پرالتهاب کنونی که ایران عزیز ما درگیر یکی از بحرانهای امنیتی خطرناک دهههای اخیر شده است، آنچه بیش از هر چیز ضرورت دارد، حفظ آرامش ملی، تقویت همبستگی اجتماعی و پایبندی به اصول عقلانیت و خرد جمعی است. دشمنانی که خود را در جایگاه مدعی حقوق بشر و نظم جهانی جا زدهاند، برخلاف…
ایران عزیز، سرزمینی که هویت، فرهنگ و تاریخ ما در رگهایش جریان دارد، امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند هوشیاری، همبستگی و مسوولیتپذیری همه ماست. تهدیدهایی که کشور ما با آن مواجه است، تنها محدود به مرزهای فیزیکی و درگیریهای نظامی نیست، بلکه جنگی همهجانبه علیه باورها، امیدها و وحدت ملی…
با نزدیک شدن به پایان سال، چانهزنیها در خصوص حداقل دستمزد، مانند سالهای گذشته، آغاز شده است؛ چانهزنیهایی که هرچه به پایان سال نزدیکتر شویم، قرار است شدت بیشتری به خود بگیرد. البته ادبیات نظری علم اقتصاد آنچنان استقبال گرمی از مقوله حداقل دستمزد تاکنون از خود نشان نداده است.
این روزها بحث حداقل دستمزد بهقدری داغ است که احتمال میرود پای هر رهگذری را بسوزاند. البته همیشه روزهای پایانی سال اینگونه میگذرد و سیاست مردان سری به خانه کارگری میزنند و برای پرداخت دستمزد تعارفها که رد و بدل نمیشود!
با وجود اینکه در سالهای گذشته، جامعه کارگران و حقوقبگیران به اندازه سالهای گذشته کار کرده و زحمت کشیدهاند، ولی قدرت خرید آنها کاهش چشمگیری یافته است. بهجز سال ۱۴۰۰ که برخی از حقوقبگیران مزدی همسان یا بیشتر از تورم دریافت کردند، در سالهای بعد از ۱۴۰۰ اسب سرکش تورم توان خرید کارگران را بهشدت کاهش داده است. درست است که تورم پدیدهای پولی است که کیفیت زندگی تمام مردم یک کشور را نشانه میرود، اما کاهش قدرت خرید برای مزدبگیران بخش خصوصی بسیار محسوستر بوده؛ زیرا این افراد معمولا در مواجهه با تورم کمتوانتر از حقوقبگیران بخش دولتی هستند.