مریم حسنی‏‏‌سعدی

طرح‌‌‌های هنگفت انتقال آب بین‌حوضه‌‌‌ای سال‌هاست که به‌‌‌عنوان راه‌‌‌حلی سریع و فنی برای رفع بحران کم‌‌‌آبی در مناطق خشک و نیمه‌‌‌خشک معرفی می‌‌‌شوند؛ اما در عمل، همان‌‌‌گونه که از ابتدا نیز برای بسیاری از متخصصان و دغدغه‌‌‌مندان قابل‌‌‌پیش‌بینی بود، این طرح‌‌‌ها، خود به منشأ بحران‌هایی تازه در ابعاد محیط‌‌‌زیستی، اجتماعی و اقتصادی بدل شده‌‌‌اند. آنچه روزی در قالب «هشدار» مطرح می‌‌‌شد، امروز به‌‌‌صورت واقعیت‌‌‌هایی تلخ نمایان شده است. نمونه روشن آن، تنش‌‌‌های اخیر در حوضه زاینده‌‌‌رود است که نه‌‌‌تنها کشاورزان اصفهانی، بلکه مردم یزد را نیز با چالش‌‌‌هایی جدی مواجه کرده است.