در ادبیات حکمرانی اقتصادی، اعطای یارانه، هم یکی از وظایف حمایتی دولتها و هم یک ابزار سیاستگذاری در اختیار آنهاست که با اهدافی مختلف از طریق حمایت موقت یا دائم از برخی فعالیتها، اشخاص، زمینههای فعالیت و حوزههای جغرافیایی خاص یا در شرایط وجود موقعیتهای استثنایی (نظیر شرایط جنگی و بروز حوادث قهری نظیر سیل و زلزله) برای عموم جامعه صورت میگیرد و روشهای مختلفی هم دارد. برقراری امتیاز یا تشویق فعالیتهای وارداتی و صادراتی، اعمال تخفیفهای مالیاتی و عوارض و تامین منابع مالی از روشهای شناختهشده اعطای یارانه است.