پروانه نادرنژاد
اندیشه ایجاد دستگاهی برای محاسبه دخل و خرج مملکت، همواره آرزوی نخبگان اقتصادی کشور بود؛ با این کار از اتلاف سرمایههای ملی جلوگیری میشد ولی چون در ایران قدرت مطلقه حاکم بود، متصدیان امور چندان نمیتوانستند در راستای تحقق برنامهریزیهای کلان نقشآفرینی کنند. سازمان برنامه نیز تابعی از این قدرت مطلقه بود و نمیتوانست چندان مستقل از دولت عمل کند.
سخن اصلی مقاله این است که چرا سازمان برنامه با وجود کارشناسان نخبه داخلی و خارجی نتوانست ایران را به حدی از توسعهیافتگی برساند؟ و نیز اینکه هدف از…