در شرایط حساس و پرالتهاب کنونی که ایران عزیز ما درگیر یکی از بحرانهای امنیتی خطرناک دهههای اخیر شده است، آنچه بیش از هر چیز ضرورت دارد، حفظ آرامش ملی، تقویت همبستگی اجتماعی و پایبندی به اصول عقلانیت و خرد جمعی است. دشمنانی که خود را در جایگاه مدعی حقوق بشر و نظم جهانی جا زدهاند، برخلاف…
ایران عزیز، سرزمینی که هویت، فرهنگ و تاریخ ما در رگهایش جریان دارد، امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند هوشیاری، همبستگی و مسوولیتپذیری همه ماست. تهدیدهایی که کشور ما با آن مواجه است، تنها محدود به مرزهای فیزیکی و درگیریهای نظامی نیست، بلکه جنگی همهجانبه علیه باورها، امیدها و وحدت ملی…
هر ایرانی در خصوص اینکه توافق میان ما و آمریکا چه هزینهها و منافعی خواهد داشت، کموبیش به یک جمعبندی رسیده است. یکدهه مباحثه و تحلیل، از پیش از برجام تا اکنون به بسیاری از ما این توانایی را داده است که به دیدگاه منسجمی در خصوص فرصتها و چالشهای توافق میان ایران و آمریکا دست یابیم. اما آیا تنها سوال ما در تمام این سالها و بهخصوص روزهای اخیر هزینه-فایده این توافق احتمالی بوده است؟ پیش و بیش از آنکه ما به این پرسش بیندیشیم، ذهن شهروندان و تحلیلگران با پرسشی دیگر درگیر میشود؛ اینکه اساسا امکان برقراری توافق میان ایران و آمریکا وجود دارد یا خیر؟
مذاکره، برخلاف تصور عامه، نه بر مبنای احساس، بلکه تابع منطق، ریاضیات و ساختار است. در روابط بینالملل، مذاکره بهمثابه یک بازی استراتژیک در چارچوب نظریه بازیها تعریف میشود که در آن کنشگران عقلانی، با توجه به اهداف، منابع، هزینهها و احتمال کنش طرف مقابل، تصمیمگیری میکنند.
در دهههای اخیر، تحریم اقتصادی به یکی از ابزارهای رایج و موثر در عرصه سیاست خارجی قدرتهای بزرگ و نهادهای بینالمللی تبدیل شده است. این ابزار که در راستای تغییر رفتار سیاسی و اقتصادی کشور هدف بهکار گرفته میشود، آثار مستقیم و غیرمستقیمی بر شاخصهای کلان اقتصاد آن کشور میگذارد.