در شرایط حساس و پرالتهاب کنونی که ایران عزیز ما درگیر یکی از بحرانهای امنیتی خطرناک دهههای اخیر شده است، آنچه بیش از هر چیز ضرورت دارد، حفظ آرامش ملی، تقویت همبستگی اجتماعی و پایبندی به اصول عقلانیت و خرد جمعی است. دشمنانی که خود را در جایگاه مدعی حقوق بشر و نظم جهانی جا زدهاند، برخلاف…
ایران عزیز، سرزمینی که هویت، فرهنگ و تاریخ ما در رگهایش جریان دارد، امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند هوشیاری، همبستگی و مسوولیتپذیری همه ماست. تهدیدهایی که کشور ما با آن مواجه است، تنها محدود به مرزهای فیزیکی و درگیریهای نظامی نیست، بلکه جنگی همهجانبه علیه باورها، امیدها و وحدت ملی…
دولت چهاردهم، در حالی که از دل انتخاباتی با مشارکت کمتر از ۵۰درصد واجدین شرایط روی کار آمده بود، با شعار وفاق ملی شروع به کار کرد. با اینکه در شروع به کار دولت، مختصات و گفتمان این شعار واضح نبود، انتظار عمومی بر پایه سخنرانیهای دولت و نخبگان سیاسی نزدیک به دولت مبنی بر اینکه این وفاق با همه مردم خواهد بود و ۱۰۰درصد آحاد جامعه را در بر خواهد گرفت شکل گرفت.
اقتصاد ایران بعد از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ با تشکیل حکومت جمهوری اسلامی ایران وارد مرحله دیگری از نوع حکومت و کارگزاران شد. قبل از انقلاب نیز سرشار از رانتها و منابعی بود که دولت رانتیر سعی در توزیع و مدیریت آن داشت اما رفتهرفته از این منابع رانتی در کشور کاسته شد و بعد از تحریمهای دهه ۹۰ وکاهش صادرات نفتی درآمدهای حاصله رانتی نیز کاهش یافت.
برای معرفی ویژگیهای اقتصاد هر استان میتوان لیست بلندبالایی در نظر گرفت، ولی همیشه چند ویژگی اصلی هست که تمرکز روی آنها میتواند اثرات سرریز بیشتری داشته باشد. البته پارادایمهای ما برای نگاه اجتماعی و عدالتطلبانه به اقتصاد ایجاب میکند که اثرات سرریز را بر کدام گروهها دنبال کنیم.
تاریخ روابط ملت - دولت در جهان سوم، پر است از بیاعتمادی فزاینده بین دولتها و ملتها. در کشور ما نیز گروهگرایی، قومگرایی و قبیلهگرایی، خطمحوری، باندبازی، خویشاوندپروری، دوستپروری، حامیپروری و... آفت جان دولتها طی سالهای اخیر بوده است و آثار مشهود آن، کاهش شدید سرمایه اجتماعی و اعتماد عمومی است.